Het leven in het grote huis: de Deense ervaring

- R
- De keuze van de NYT-criticus
- Geregisseerd doorTobias Lindholm,Michael Noer
- Misdaad, Drama
- Niet beoordeeld
- 1u 39m
Voor een zachtaardige filmcriticus roept het Deense gevangenisdrama R, dat zich afspeelt in een zwaarbeveiligde gevangenis, onontkoombare persoonlijke vragen op: zou ik kunnen overleven in zo'n meedogenloze omgeving, en zo ja, hoe? Ik moet hieraan toevoegen dat R verre van de meest aangrijpende gevangenisfilm ooit is gemaakt. En het leven van binnen Staatsgevangenis Horsens , de Deense instelling, nu gesloten, waar de film werd gefilmd met een cast met voormalige gevangenen en bewakers, is niet zo hels als de situatie achter de tralies wordt geportretteerd in Amerikaanse films, waarvan sommige zo bloederig zijn dat ze kwalificeren als gevangenisporno . Maar het is al erg genoeg.
Er zijn geen groepsverkrachtingen in R, maar er zijn moorden, zware mishandelingen en een wraakzuchtig ritueel dat bekend staat als hete koffie, waarbij een kletskous wordt overgoten met kokende olijfolie en gesmolten suiker. In zijn emotieloze toon is R het tegenovergestelde van een belachelijke S&M-soap zoals de voormalige HBO-serie Oz.
R, geschreven en geregisseerd door Tobias Lindholm en Michael Noer en geschoten met handcamera's, houdt zich aan de sobere Dogme-stijl. Er is geen andere soundtrack dan het rammelen van deuren en andere gevangenisgeluiden. De kleur is zo onverzadigd dat elke tint een grijstint is.
De film concentreert zich op de ervaring van Rune (Pilou Asbaek), een blonde jongeman die lijkt op Kurt Cobain die tot twee jaar wordt veroordeeld voor mishandeling met een mes. De titel R verwijst naar de eerste initiaal van zowel Rune als Rashid (Dulfi Al-Jabouri), een Arabische gevangene die met Rune in de keuken werkt en met hem samenwerkt in een drugshandel.
R gaat niet over gerechtigheid of verlossing. Een protestfilm over de gevangenisomstandigheden zou je het niet eens kunnen noemen, maar hij is erg goed gemaakt en overtuigend geacteerd. We komen nooit de details van Rune's zaak te weten. Zijn opsluiting is een voldongen feit dat hij accepteert als zijn recht. Ook komen we niets te weten over zijn leven buiten de gevangenis, hoewel er enkele kiekjes van zijn vriendin worden getoond en zijn kruiperige grootmoeder hem bezoekt.
Rune heeft een pokerface, zijn ogen alert en op hun hoede terwijl hij alle tekenen van angst onderdrukt en verdraagt wat neerkomt op continue ontgroening als een nieuweling onderaan de pikorde. Hij wordt de niet klagende fulltime dienaar van Mason (Roland Moller), een pestkop die hem verbaal uitscheldt en ervoor zorgt dat Rune, die wordt geopenbaard als een nette freak, zijn toilet schoonmaakt en zijn vertrekken vlekkeloos houdt. Op het erf wordt Rune benaderd door een getatoeëerde nok en krijgt hij de opdracht om een medegevangene, die bekend staat als de Albanees, in elkaar te slaan en de tanden eruit te slaan; als hij weigert, wordt hij zelf tot moes geslagen. Hij gehoorzaamt en vermijdt ternauwernood betrapt te worden.
De innerlijke werking van de gevangenis wordt alleen onthuld voor zover ze het leven van Rune beïnvloeden. De strijd tussen Deense en Arabische gevangenen is zo hevig dat ze in aparte eenheden worden gehuisvest.
Rune slaagt erin zijn status te verhogen door een manier te ontdekken om drugs van de ene eenheid naar de andere te transporteren in een plastic eierschaal. Rashid wordt zijn mede-samenzweerder in een plan dat beide verrijkt, totdat andere gevangenen het ontdekken en hun zaak voortzetten. In een meer zachtmoedige, minder realistische film zouden Rune en Rashid bondgenoten worden tegen het systeem. Maar hun vriendschap, zoals die is, is eigenlijk alleen maar zaken, en Rashid wordt nog meer geterroriseerd dan Rune. De boodschap is grimmig : dit is een plek waar alleen de sterksten overleven.
Om de bovengenoemde vragen over mijn eigen kansen om het te maken te beantwoorden: waarschijnlijk niet, en ik heb geen idee.
R
Opent op vrijdag in Manhattan.
Geschreven en geregisseerd door Tobias Lindholm en Michael Noer; directeur fotografie, Magnus Nordenhof Jonck; bewerkt door Adam Nielsen; kostuums van Lotte Stenlev; geproduceerd door René Ezra en Tomas Radoor; uitgebracht door Olive Films. Bij de Quad Cinema, West 13th Street 34, Greenwich Village. In het Deens, met Engelse ondertiteling. Speelduur: 1 uur 39 minuten. Deze film is niet beoordeeld.
MET: Pilou Asbaek (Rune), Dulfi Al-Jabouri (Rashid), Roland Moller (Mason), Jacob Gredsted (Carsten), Kim Winther (Gevangeniswacht), Omar Shargawi (Bazhir) en Sune Norgaard (Sune).